حمیدرضا زکی زاده در گفت وگو با تیتر نیوزفزود: حدود یک میلیون و هزار هکتار حوضه های آبریز استان تهران است و مهمترین قسمت آبشارهای هفت شهر استان تهران شامل تهران ، شمیرانات ، داموند ، فروزکوه ، پردیس ، شهریاری و پاکدشت است. این شهرها در معرض بارش شدید باران هستند که می تواند به سیل تبدیل شود.
اولین چالش بزرگ ؛ آب سیل
وی گفت: “با تمرکز بر کنترل بخشی از رودخانه ، مدیریت سد هم می تواند قدرت مخرب سیل را کاهش دهد و هم حداکثر توزیع سیل را کاهش دهد ، که می تواند خسارات عمده ای در این شهرها ایجاد کند.”
وی افزود: با تغییرات آب و هوایی که در شش دهه گذشته اتفاق افتاده است ، ما کاملاً آگاه هستیم که برف در حال تبدیل شدن به باران های بهاری است. قبلاً در شهرهای تهران از دسامبر تا مارس همیشه برف زیادی در کوه می بارید و در بهار باران متعادل داشتیم ، اما در سال های اخیر برف در کوه ها بسیار کاهش یافته و نزدیک است. انجام شد به خوب در زیر زمین چاه ، آب و چشمه وجود داشت. در حال حاضر ، احتمالاً بارش ها با بارش های سیل آسا و جاری شدن سیل همراه باشد و خسارت هایی را به همراه داشته باشد.
معاون منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران با اشاره به اینکه ظرفیت استان تهران در زمینه بارندگی بسیار زیاد است ، توضیح داد: بنابراین بیش از 550 هزار میلیارد تومان. استان ها تحت تأثیر قرار گرفته است. وقوع بارانهای مشابه در استان تهران در دهه آینده مطمئناً خسارات جانی و مالی بیشتری را در پی خواهد داشت زیرا ما دارای تراکم جمعیت در زیر آب شهری هستیم. میلیون ها نفر – بیشتر از زلزله ، سیل خواهد بود زیرا باعث آن می شود. تلفات بسیار زیاد ، بنابراین رفتار و مدیریت سیل در این شرایط بسیار مهم است.
زکی زاده با تأکید بر اینکه توجه علمی به مدیریت سیل نیاز است ، گفت: در بالادست و حوضه های کوهستانی ، با عملیات مدیریت آب ، می توانیم حجم سیلاب و بخشی از نیروی مخرب آن را کاهش دهیم. شهرداری ها باید مسئولیت سیل و رانش زمین را بپذیرند ، زیرا مسیرهای رودخانه ای در شهرهای تهران ، فروزکوه ، داموند ، شمیرانات ، ری ، پاکدشت و پردیس طی شش دهه گذشته با ساختمان های کور شهری غرق شده و آنها را برای سیل ایمن کرده است. مورد نیاز ترافیک باید مجدداً باز شود تا از خسارات جانی و مالی غیرقابل تصور به شهرهای پرجمعیت استان تهران در صورت وقوع سیل جلوگیری شود.
وی با اشاره به سیلاب های سال 1998 در دروازه شیراز گفت: این حادثه در صورت بارش ناگهانی باران در تهران عواقب آن را هشدار می دهد در حالی که 20 میلیمتر باران در شیراز در منطقه ای کوچک به مساحت 5000 هکتار باریده است. ” در صورتی که شهر تهران بیش از 50 هزار هکتار آب کوه دارد. اگر میزان بارندگی در کوه های اطراف تهران حدود 50 میلی متر باشد ، بیش از 250 میلیون متر مکعب سیل وارد شهر تهران می شود و خسارات جانی و مالی غیرقابل تصوری را در پی خواهد داشت.
دومین چالش بزرگ ؛ رفتن به زیر زمین
معاون اداره آبخیزداری اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران رانش زمین را دومین چالش بزرگ در استان تهران ذکر کرد. این سه میدان متعلق به شهرهای پرجمعیت پیشوا ، پاکدشت ، ورامین و شهریار و داموند ، در جنوب ریشا و تهران است. سیل و سیلابها را می توان با پخش آنها در این مزارع و ایجاد نفوذ آنها در منابع آب زیرزمینی مدیریت کرد.
زکی زاده تاکید کرد که سازمان های مسئول زیر نظر وزارت نیرو باید بتوانند منابع و مصارف را مدیریت کنند ، در حالی که در این سه سرزمین ، 100 میلیون متر مکعب منابع آب زیرزمینی باید از طریق چاه های غیرمجاز هدایت شود. که در 10 سال آینده یارانه های b ، e ، شاهد مناطق مسکونی خواهیم بود و بیشترین افزایش مهاجرت شهری در دهه آینده پس از تخریب خانه ها به دلیل رانش زمین در این شهرهای استان تهران واقع خواهد شد.
سومین چالش بزرگ ؛ پرکردن سدها در استان تهران
آبخیزداری ، معاون منابع طبیعی و مدیریت سدها در تهران ، گفت که “آبگرفتگی سدها در استان تهران” سومین چالش بزرگ است. به عنوان مثال ، طی سه دهه گذشته ، بسیاری از روستاها در اقیانوس ، فشم ، لشکرگاه ، مگان و بسیاری از حوضه های کوچک در سد لاتین – که 70000 هکتار است – تحت تأثیر استفاده از سد لاتین و هماهنگی قرار گرفته اند. تخریب ایجاد شده است. عمر مفید سد. این در سایه است ، در حالی که در منطقه ای بیش از 200 کیلومتری تهران ، امکان ساخت سدی برای تأمین آب آشامیدنی 12 میلیون نفری پایتخت و شهرهای اقماری آن وجود ندارد.
در پایان ، زکی زاده هشدار داد: “اگر سدهای تأمین آب آشامیدنی تهران پر از زباله باشد ، باید آب تهران را از دریای خزر یا دریای عمان با انتقال ارزشمندترین آب منحرف کنیم. این سدها کاهش می یابد ، اما با توجه به: بودجه مدیریت آبخیزداری ، اثربخشی این اقدامات بسیار کمتر از تخریب است.
انتهای پیام